"Konik - z drzewa koń na biegunach. Zwykła zabawka, mała huśtawka a rozkołysze, rozbawi." Piosenka Urszuli, którą zna i potrafi zaśpiewać dosłownie każdy Polak! I starsze, i młodsze roczniki – jest to piosenka nieśmiertelna. A jak jest z tytułowym koniem na biegunach? Czy on również jest nieśmiertelny?

Konik na biegunach zabawka wszechczasów

Koń na biegunach został wynaleziony lata temu, dokładnie na przełomie XVI i XVI wieku. Jednak wcześniejsze wersje były nieco inne niż te, do których obecnie jesteśmy przyzwyczajeni. Początkowo koń na biegunach był bardziej kołyską aniżeli prawdziwym koniem. Dopiero później przeistoczono kołyskę w zabawkę i skonstruowano drewnianego konia najpierw na kołach a później na wygiętych w łuk profilach – zwanymi do dziś biegunami.

Mniej więcej od początku XIX wieku, konik na biegunach był już znany każdemu. Każde dziecko marzyło o tym, by taką zabawkę otrzymać i móc bujać się o każdej porze dnia i nocy. Jednak jak podaje popularna encyklopedia naukowa, konik na biegunach zabawka trafił do Europy poprzez Anglię. Wówczas konie wykonywane były przez rzemieślników a ich ogólny wygląd przypominał rycerskie konie. Niestety wtedy nie było aż tak dużej produkcji i nie każdy mógł sobie pozwolić na taką zabawkę. Produkcja masowa konia na biegunach rozpoczęła się na dobre pod koniec XIX wieku. Od tego momentu praktycznie każde dziecko taką zabawkę posiadało w domu i ta praktyka trwa po dzień dzisiejszy.

Konik na biegunach zabawka

Kiedyś konie na biegunach wyglądały bardzo prosto i nie wymagały dużego wysiłku przy ich produkcji. Wystarczył odpowiedni kawałek drewna i wyrzeźbienie lub wycięcie w nim odpowiednich kształtów: głowy z wystającymi drążkami do trzymania, tułowia jako siedziska; czterech nóg i dwóch biegunów, których stopień wygięcia świadczył o stopniu nachylenia i rozbujania zabawki.

Dziś konie na biegunach wyglądają zdecydowanie bardziej profesjonalnie. Co to oznacza? Mianowicie to, że dzisiejsze zabawki są ładniejsze, milsze w dotyku, bezpieczniejsze dla dziecka. Obecne konie na biegunach najczęściej są wyłożone grubym i miękkim materiałem. Wypełnione są pluszem bądź gąbką. Oczywiście szkielet pozostaje nie zmieniony – nadal jest siedzisko i drążki do trzymania, jednak wszystko jest otulone milutką tkaniną tak, że dziecko może poczuć się jakby jechało na prawdziwym zwierzęciu.

Koniki na biegunach mają różne kolory – od brązowych i czarnych, przez białe, mieszane lub zupełnie kolorowe (choć to bardziej już jednorożce). Konie są również wyposażone w lejce, siodła a nawet w plastikowe kopytka. Są przyjazne i dzieci wprost uwielbiają się na nich bawić.

Koń na biegunach – zalety i wady

Koń na biegunach ma wiele zalet. Niewątpliwie do nich zalicza się to, że uczą dziecko koordynacji ruchowej. Dzięki bujaniu się na takim koniu, dziecko testuje swoją siłę, trenuje równowagę. Poprzez zabawę na koniu, łatwiej będzie mu się w przyszłości nauczyć jazdy na rowerze. Dzisiejsze konie na biegunach pokazują dziecku jak należy o takie zwierzęta dbać w rzeczywistości i dają mu możliwość lepszego poznania budowy ich ciała.

Jedyną wadą takich zabawek jest to, że dzieci mimo wszystko szybko przestają się interesować takim bujakiem. Zabawki te są przeznaczone dla dzieci do 2 – 3 lat a za tym idzie to, że później zostają porzucone w kąt. Na szczęście i z takiej sytuacji jest wyjście! Jako, że konia na biegunach nie da się zbyt łatwo zepsuć, można go sprezentować kolejnej osobie, która na pewno pokocha takiego rumaka od pierwszego wejrzenia.